Bitkiler Aleminin Şaşırtıcı Gerçekleri:
Tropik yağmur ormanlarında epifitik (diğer bitkiler üzerinde yetişen ve parazitik
özellik göstermeyen bitkiler) olarak yaşayan kimi orkideler, bir onsun 35 milyonda
bir ağırlığına sahip olan dünyanın en küçük tohumlarını üretirler.
Her bir gramda 992.25 milyon ayrı tohum bulunur. Antarktika haricinde her kıtada
yetişen orkideler dünyanın en büyük bitki ailesini oluştururlar. Dünyanın en büyük
tohumu ise ekseriya ikiz hindistancevizi veya tuzlu su hindistancevizi olarak
bilinen ve Seychelles Takımadalarında yaşayan dev palmiye ağaçlarına
(Lodoicea maldivica) aittir. Bir taraftan diğer tarafa 30 cm uzunluğunda olan tek
bir tohumun çevre uzunluğu yaklaşık 1 metredir. Ağırlığı 18 kg’a kadar ulaşabilen
tohumun gelişmesi ise 10 yılı bulabilir.
Leş çiçeği veya ceset çiçeği olarak bilinen titan arum (Amorphophallus titanum)
dünyanın en kötü kokan çiçeğidir. Ortalama olarak iki metreye kadar bir yüksekliğe
erişebilir ve çiçek açtığında yarım mil (yaklaşık 800 metre) uzaktan kokusu hissedilebilen,
çürümüş et benzeri aşırı derecede iğrenç bir koku salar. Aynı zamanda, "Şeytan'ın dili"
olarak bilinen bu pis kokulu çiçek, Batı Endonezya'da bulunan Sumatra yağmur
ormanlarında İtalyan bitki bilimci ve gezgin Dr. Oroardo Beccari tarafından 1878
yılında keşfedilmiştir.
Kuru ağırlık üzerinden % 6,7 olarak ölçülen klorofil içeriği ile bir tip alg olan Kirin
Chlorella M-207A7 (Chlorella vulgaris) en yüksek klorofil içeriğine sahip bitkidir.
Dünyanın en geniş çiçeği Endonezya’nın Sumatra adasında yaşayan Rafflesia arnoldi
olup, çiçeğin petallerinin (taç yaprakları) uzunluğu 1,2 metreye, kalınlığı 2,5 santimetreye
ve çiçeğin ağırlığı 11 kilograma ulaşabilir. Sumatra, Malezya ve Borneo’da yetişen
16 Rafflesia türü vardır. 1819’da Singapur’u keşfeden doğa bilimcisi Sir Stamford
Raffles, Mayıs 1988’deki seyahatleri sırasında arkadaşı Dr. Joseph Arnold ile birlikte
bu parazitik bitkiyi keşfetmiştir. Rafflesia arnoldi adı bu iki bilim adamının ardından
verilmiştir.
Bu bitki ailesinin tüm üyeleri parazitik olarak yaşadıklarından dolayı herhangi bir kök,
gövde ve yaprak içermezler. Bu çiçekler ve tomurcuklar sade bir şekilde Tetrastigma
odunsu asmalarının üzerinde filizlenirler. Bu çiçek parazitik olarak yaşaması sayesinde
ihtiyaç duyduğu mineral maddeleri beraberinde yaşadığı bitkilerden karşılar.
Bu bitkinin en ilginç özelliklerinden biri de büyüleyici, cezbedici ve güzel görünümünün
ardında barındırdığı oldukça kötü kokusudur.
Tropik yağmur ormanlarında epifitik (diğer bitkiler üzerinde yetişen ve parazitik
özellik göstermeyen bitkiler) olarak yaşayan kimi orkideler, bir onsun 35 milyonda
bir ağırlığına sahip olan dünyanın en küçük tohumlarını üretirler.
Her bir gramda 992.25 milyon ayrı tohum bulunur. Antarktika haricinde her kıtada
yetişen orkideler dünyanın en büyük bitki ailesini oluştururlar. Dünyanın en büyük
tohumu ise ekseriya ikiz hindistancevizi veya tuzlu su hindistancevizi olarak
bilinen ve Seychelles Takımadalarında yaşayan dev palmiye ağaçlarına
(Lodoicea maldivica) aittir. Bir taraftan diğer tarafa 30 cm uzunluğunda olan tek
bir tohumun çevre uzunluğu yaklaşık 1 metredir. Ağırlığı 18 kg’a kadar ulaşabilen
tohumun gelişmesi ise 10 yılı bulabilir.
Leş çiçeği veya ceset çiçeği olarak bilinen titan arum (Amorphophallus titanum)
dünyanın en kötü kokan çiçeğidir. Ortalama olarak iki metreye kadar bir yüksekliğe
erişebilir ve çiçek açtığında yarım mil (yaklaşık 800 metre) uzaktan kokusu hissedilebilen,
çürümüş et benzeri aşırı derecede iğrenç bir koku salar. Aynı zamanda, "Şeytan'ın dili"
olarak bilinen bu pis kokulu çiçek, Batı Endonezya'da bulunan Sumatra yağmur
ormanlarında İtalyan bitki bilimci ve gezgin Dr. Oroardo Beccari tarafından 1878
yılında keşfedilmiştir.
Kuru ağırlık üzerinden % 6,7 olarak ölçülen klorofil içeriği ile bir tip alg olan Kirin
Chlorella M-207A7 (Chlorella vulgaris) en yüksek klorofil içeriğine sahip bitkidir.
Dünyanın en geniş çiçeği Endonezya’nın Sumatra adasında yaşayan Rafflesia arnoldi
olup, çiçeğin petallerinin (taç yaprakları) uzunluğu 1,2 metreye, kalınlığı 2,5 santimetreye
ve çiçeğin ağırlığı 11 kilograma ulaşabilir. Sumatra, Malezya ve Borneo’da yetişen
16 Rafflesia türü vardır. 1819’da Singapur’u keşfeden doğa bilimcisi Sir Stamford
Raffles, Mayıs 1988’deki seyahatleri sırasında arkadaşı Dr. Joseph Arnold ile birlikte
bu parazitik bitkiyi keşfetmiştir. Rafflesia arnoldi adı bu iki bilim adamının ardından
verilmiştir.
Bu bitki ailesinin tüm üyeleri parazitik olarak yaşadıklarından dolayı herhangi bir kök,
gövde ve yaprak içermezler. Bu çiçekler ve tomurcuklar sade bir şekilde Tetrastigma
odunsu asmalarının üzerinde filizlenirler. Bu çiçek parazitik olarak yaşaması sayesinde
ihtiyaç duyduğu mineral maddeleri beraberinde yaşadığı bitkilerden karşılar.
Bu bitkinin en ilginç özelliklerinden biri de büyüleyici, cezbedici ve güzel görünümünün
ardında barındırdığı oldukça kötü kokusudur.
