Alfabenin Öyküsü

ALFABENİN ÖYKÜSÜ ŞİİRİ

Alfabenin bahçesini,
Aydınlatan güneşiz.
Birbirini çok seven,
Yirmi dokuz kardeşiz.

El ele tutuşunca,
Hemen oluruz hece.
Siz bizleri hem yazın,
Hem okuyun güzelce.

A, alfabenin ağabeyidir.
Arkamda sıralanan,
Tüm harflerin başıyım.
Alfabe bahçesinde,
Oyun arkadaşıyım.

B, alfabenin bilginidir.
Bahar mevsiminde,
Çiçeğin dalıyım.
Başarıya giden,
Bilginin yoluyum.
Balonumla balkonda,
Oynarız gündüz gece.
Bulutlara sorarız,
Bilmece bildirmece.
Bazen uçan balonum,
Kanat açar göklere.
Gidip arkadaş olur,
Beyaz kelebeklere.

C, alfabenin cicisidir,
Sayfalar arasında,
Cıvıl cıvıl gezerim.
Gördüğüm her satıra,
‘’Canım Annem ‘’ yazarım.
Cik cik eder civcivler,
Civcivleri kim dinler?
Civcive yem vereni,
Bütün tavuklar sever.
Cici cici al olsun,
Bici bici bal olsun,
Bir sevgi ağacında,
Kardeş bacı dal olsun

Ç, alfabenin çiçeğidir
Kır çiçeği bendedir,
Kar çiçeği bendedir,
Çayır çimen zamanı
Nar çiçeği bendedir.

D, alfabenin dedesidir.
Düşe kalka yürüyen
Ak sakallı dedeyim
Torunlarım olmasa
Eve nasıl gideyim?
Deste deste dal olsun,
Yanakları al olsun,
Torunlarımın dili,
Petek petek bal olsun.

E, alfabenin ecesidir
Dağların yücesiyim.
Denizin hecesiyim.
Alfabe sarayının,
En güzel ecesiyim.
Dere tepe dolaşır,
Küçük harfler ararım.
Güzelim saçlarını,
Ellerimle tararım.

F, alfabenin fıstığıdır
Çok iyi anlaşırız,
Tombul yanaklı fille.
Rüzgar ne zaman esse,
Oyun oynar benimle.
Fırıl fırıl dönerim
Her faytona binerim
Fıstıkçının önünde
Hemen yere inerim.

G, alfabenin en gencidir
Güzel gelin geliyor.
Davul zurna çalıyor.
Gençler halaya durmuş,
Beyaz mendil sallıyor.
Gonca güller açılmış
Ne de geniş ovalar,
Yaramaz küçükleri
Büyük harfler kovalar

Ğ, alfabenin yaramazıdır
Lamba yandığı zaman,
Işığın içindeyim.
Çocuk uyuduğunda,
Beşiğin içindeyim.

H, alfabenin haylazıdır
H yüksekten atladı,
Pantolonu patladı,
Bunu gören harfler,
Güle güle çatladı.

I, alfabenin ışığıdır
Mavi göğün mor dağların,
Hiç sönmeyen ışığıyım
Pırıl pırıl sarı saçlı
Güneş kızın aşığıyım

İ, alfabenin incisidir.
Harflerin incisiyim,
Bilginin bir incisiyim.
Girdiğim her yarışın,
Kesin birincisiyim.

J, alfabenin jokeyidir
Jale jet gibi
Ejder sert gibi
Ajda’nın dişi
Beyaz süt gibi.

K, alfabenin komiğidir
Gülerim kıkır kıkır,
Oynarım şıkır şıkır,
Oyuncak arabamı,
Sürerim tıkır tıkır.

L, alfabe lalesidir
Lale lale lalelim,
Yarın size gelelim,
En komik fıkralara,
Hep beraber gülelim.

M, alfabenin mızıkçısıdır
Her oyunun başında,
Kuralı ben yazarım.
Eğer ebe olursam,
Bu oyunu bozarım.

N, alfabenin ninesidir
Bahçelerin nanesi
Dişi, inci tanesi
Torunları ağlıyor
Çabuk gelsin ninesi

O, alfabenin oyuncusudur
Ooo oo oralı,
Oda oda sıralı,
Sen ebe oluyorsun,
Bu oyunun kuralı.

Ö, alfabenin öğretmenidir
Öğrenciler canım benim,
Hem sağım hem solum benim
Ömür boyu gidilecek
Sevgi dolu yönüm benim

P, alfabenin papağanıdır.
Sabah hop hop hoplarım,
Akşam zıp zıp zıplarım,
Ağaçların dalından, Portakalı toplarım.

R, alfabenin renklisidir
Gökkuşağı bir fırça,
Bende onun rengiyim.
Sarı, beyaz, kırmızı,
Harflerin çelengiyim.
Uykuları trene,
Yüklüyordu küreğim
Peri kızını görünce,
Pır pır etti yüreğim.

S alfabenin sevimlisidir.
Sarının s’ siyim,
Sevginin sesiyim.
Söz sarayının,
En güzel süsüyüm.

Ş alfabenin şirinidir.
T koşarken dedimki:
“Kardeş paranız düştü”
Yerdeki paraları,
Görünce nasıl şaştı.

T alfabenin tatlısıdır
Sepet sepet yumurta,
Sakın beni unutma,
Unutursan küserim,
Mektubumu keserim.

U alfabenin uykucusudur
Ş kardeşle kol kola,
Uşak’tan çıktık yola,
Varıp Balıklı göle,
Urfa’da verdik mola.

Ü alfabenin ünlüsüdür.
İnci taktım sözüme,
Gözlük taktım gözüme,
Güneş bile görünce,
Dönüp bakar yüzüme.

V alfabenin vagonudur.
Lokomotif annemiz,
Vagonlarla kardeştir.
Haydi, güzel trenim,
Sevenleri birleştir.

Y alfabenin yıldızıdır.
Işıkların hızıyım,
Dolunayın kızıyım.
Kıskanmasın hiç kimse
Göklerin yıldızıyım

Z alfabenin zayıfıdır
Sevinçliyiz hepimiz,
Harfi harfe ekleriz,
Alfabe sona erdi,
Sizi yine bekleriz.